میگوی هارلکوئین

نام عمومی : Harlequin Shrimp نام علمی : Hymenocera elegans خانواده : Stenopodidae تشریح : میگوی هارلکوئین در سال 1852 توسط Dana کشف شد. این میگو دارای بدنی سفید رنگ با خال های قهوه ای با لبه های آبی است که البته برخی گونه هایی متعلق به هاوایی دارای خالهایی به رنگ قرمز می باشند. میگوی هارلکوئین در اقیانوس هند و آرام اغلب در قسمت های مرجانی دریا عمدتا در اعماق 5 تا 30 متری یافت می شود. حداکثر اندازه این میگو به 5 سانتی متر می رسد. نگهداری : سطح نگهداری از میگوی هارلکوئین آسان می باشد و به تانکی حاوی مکان هایی برای مخفی شدن و استراحت نیاز دارد. این میگو همانند سایر نرم تنان به میزان نیترات بالا و مس حساس می باشد. در هنگام معرفی به آکواریوم باید عمل هم دما کردن و آب به آب کردن به آهستگی صورت گیرد زیرا به تغییرات سریع پارامتر های آب به شدت حساس می باشد. دمای مناسب : 22C-27C شوری مناسب : 1.025-1.023 PH مناسب : 8.4-8.1 تغذیه : میگوی هارلکوئین گوشتخوار است و در طبیعت از برخی گونه های ستاره های دریایی ( مانند لینکیا ، فورمیا ) و برخی توتیاها تغذیه می کند. این میگو تنها از ستاره زنده تغذیه می کند و نمی توان از ستاره منجمد جهت تغذیه آن استفاده کرد. هر 4 تا 6 هفته به یک ستاره جهت تغذیه آن نیاز خواهید داشت. سازگاری با ریف : این میگو با مرجانها کاری ندارد اما از ستاره ها ، برخی از خیار های دریایی و توتیاها تغذیه می کند. رفتار اجتماعی : میگوی هارلکوئین قلمرو طلب می باشد. بهتر است به صورت جفت نگهداری شود. گردآوری شده توسط گروه آکواریوم مارین لند کپی برداری بدون ذکر منبع ممنوع می باشد